2020 was een uitzonderlijk jaar. We konden niet op reis zoals we dat hadden gewild en we konden ook veel andere dingen zoals een hand schudden of een knuffel geven niet doen zoals we dat gewoon zijn te doen. Gelukkig kon er nog steeds een hoop wel! Zeker als we dat afzetten tegen hele strenge lockdowns in sommige van onze (verre) bestemmingen waar mensen hun huis echt niet uit mochten.
Hieronder een korte terugblik wat ons team deed dit jaar. Wellicht is het herkenbaar voor u?
CARLA EN PIET
Wij hebben dit jaar wel gereisd. In maart waren we onderweg naar Marokko voor de Marokko Highlights reis toen de lockdown inging. Daarna snel teruggekomen en even niet gereisd. Daarna Nederland verkend en nog wat later een aantal van de “gele” landen zoals Duitsland, Tsjechië en Zwitserland.
We vinden het natuurlijk erg jammer dat we niet met een groep op pad zijn geweest dit jaar en hopen van harte dat het volgend jaar weer wel kan! Eventueel naar een bestemming waar TME voorheen niet naar toe ging. Europa is ook erg mooi en er is nog zo veel te zien en te ontdekken dichter bij huis!
Verder hebben we genoten van huis en tuin. En als echte tijdsbesteding zijn we niet aan een klusje in huis begonnen (zoals zo veel mensen) maar aan het bouwen van een huis in een boerderij. Een meerjaren klus!
HANNIE EN THEO
Beste reizigers,
Nu even geen boeiende reizen maar aanpassing aan een kleinere wereld.
Zoals velen van u hebben ook wij zolder en schuur opgeruimd en klusjes in en rond het huis verricht. Je went aan kleine tekortkomingen in het huis, maar als je met ‘nieuwe’ ogen kijkt, zie je dat toch dat muurtje wel geverfd mag worden. Dank zij een lager tempo is er ook tijd om meer aandacht te schenken aan bijvoorbeeld vogels in de tuin.
Daarnaast kijken we toch verlangend uit naar de, hopelijk nabije, toekomst: een toekomst waarin we de wereld weer kunnen bereizen. Hannie verdiept zich in de reis met huurcampers door Japan. 37 dagen door het land van enorme contrasten. We hopen dat deze reis in najaar 2021 kan plaatsvinden. Theo wil de lieve buren niet onnodig belasten als ze weer voor langere tijd van huis zijn en heeft een grasrobot geïnstalleerd. Robot maait elke grasspriet die enigszins boven het maaiveld uitsteekt af.
Graag tot ziens,
Hannie de Raad en Theo Brouns
ROEL EN JOSE
De corona-zomer van Roel en José
Begin maart 2020 vertrokken wij (Roel en José) vol goede moed naar het zuiden voor een zonnig voorjaar in Zuid-Portugal. Met het vooruitzicht dat we in het najaar de TME reis naar Georgië en Armenië zouden begeleiden. Hoe anders zou het lopen …
Portugal hebben we nog net gehaald, maar na 2 dagen daar werd ons de grond onder de voeten toch te heet. De berichten over gesloten grenzen buitelden over elkaar heen en in Portugal ging alles dicht, wij zijn daarom spoorslags teruggekeerd naar huis. Militairen bij de grens, lege snelwegen in Spanje en op de rondweg van Parijs het voortdurende geloei van ambulance-sirenes: dat zullen we niet snel vergeten.
Eind april, na 6 weken thuis in lock-down, waren alle klusjes in huis wel gedaan en begon het campervirus weer te kriebelen. Dus zijn we het Noorden en het Zuiden van Nederland maar eens wat beter gaan verkennen. Wat ís Friesland toch mooi met al zijn water, en wat blíjft het Limburgse Heuvelland met zijn prachtige vergezichten toch uniek!
Nu zitten we alweer in de winter, en de corona-beperkingen zijn nog niet voorbij. De camper staat voorlopig weer in de stalling, te wachten op de volgende rit. We hebben het reizen door andere landen en in andere culturen gemist, hopelijk kunnen we daar volgend jaar weer van gaan genieten. Het belangrijkste is dat we allebei gezond zijn gebleven, en ons reisjaar in Nederland was onverwacht mooi!
CAROLINE
2020 is een vreemd jaar geweest. In maart heb ik nog gewandeld met sneeuwschoenen in een prachtig wit landschap in Oostenrijk. De terugreis was in een overvolle trein (!) want de grenzen gingen dicht en we kregen te maken met onze intelligente lockdown!
Daarna volgde een bizarre en onwerkelijke tijd. In plaats van bezig te zijn met het boeken van reizen waren we druk met repatriëren en annuleren. Waar ging dat naar toe? Had ik eerst nog de hoop dat we in het najaar wel op reis konden gaan, gedurende het jaar werd duidelijk dat we alle geboekte reizen van zowel TME als Condor Travels waarschijnlijk zouden moeten gaan annuleren of verzetten. Dat gaat je als ondernemer niet in de koude kleren zitten!
De lagere werkdruk gaf wel ruimte om met een wandelmaatje veel te wandelen in de bossen rondom huis. En verder heb ik, net als zovelen, allerlei klusjes in huis en tuin gedaan.
Deze nazomer ben ik met de camper naar het toen nog “gele” Polen geweest. Tijd om het hoofd leeg te maken van alles wat er op me af was gekomen dit jaar. Alhoewel ik positief ben ingesteld moest de accu (om maar in voertuig termen te blijven spreken) echt even opgeladen worden.
Natuurlijk heb ik ook niet stil gezeten qua werk en zowel achterstallige onderhoud weggewerkt als nieuwe reizen ontwikkeld.
Met het zicht op de vaccinaties gloort er hoop. Ik hoop voor iedereen dat 2021 weer een enigszins normaal jaar gaat worden. Ik kijk er naar uit om weer reizen te mogen boeken voor u, u weer op een gewone manier te kunnen ontmoeten en bovenal om weer op reis te gaan!
FRED EN ALICE
13 maart 2020. De camper stond volledig reisklaar voor de deur en wij waren vroeg op. Om naar Marokko te gaan voor een mooie groepsreis. De aanloop van de reis was wat chaotisch. Er deden verhalen de ronde over een nieuwe griep uit China. Het aantal besmettingen in Marokko was nihil dus je was daar beter af dan hier.
Nog even de mail checken en dan op weg. Oeps. Een mail met laatste nieuws gaf aan dat de ferry tussen Spanje en Marokko niet meer ging. Beide landen hadden de grenzen gesloten. TME moest aan het werk. De reis ging niet door, dus moesten alle deelnemers gewaarschuwd worden. Rond het middaguur was alles geregeld.
Wij waren vrij. Een reisbegeleider heeft als goede eigenschap dat hij/zij kan denken in oplossingen en niet in problemen. Achter de computer en een ticket voor de boot naar Terschelling gekocht. Het eiland kleurde wit, geen probleem dus. Na een week terug naar de wal.
Noord Friesland had ook geen problemen. Kwamen bij de Zwarte Haan en daar stonden meer ‘corona vluchtelingen’. Het werd er zelfs gezellig. Na 6 weken was het genoeg. Via nog wat tussenstops naar huis. De zomer grotendeels thuis en dat gaat erg vervelen.
Midden augustus weer weg. Frankrijk was goed te bereizen. Bijna iedere dag even de reis app bekeken en dan het reisplan aangepast. We konden niet echt naar het zuiden dus werd het een echte rondreis met o.a. de Alpen tot aan Gap, de Vercors, Gorge du Tarn, Vendee, Bretagne. Een goede vriend konden we niet bezoeken. Zijn provincie was inmiddels verkleurd.
Bij Cap Frehel werden we bijna weggeblazen. De korte broek is definitief opgeborgen. Van West naar Oost door Frankrijk en Duitsland in. Daar was alles redelijk normaal. Alleen het weer wilde niet meer. Veel regen en dan rijden we teveel. We stonden zelfs een paar dagen aan de Moezel. Wat nu? Naar huis? Op een vrijdag thuis.
Fietsen opladen, kleren wisselen, een wasmachine met was draaien, uurtje naar verjaardag kleinkind en dan naar Harlingen. We doen Terschelling nog een keer. Nog steeds veilig met de nodige aanpassingen. Het weer paste zich ook redelijk snel aan. Wat een water en niet alleen in de zee en wat een wind. Het was herfst en bijna half oktober. Op een maandagavond laat gaan we terug naar huis en gaat de camper de winterstalling in.
We hebben één keer overnacht op een camping. De andere overnachtingen deden we op camperplekken en op vrije plekken. In het bos, op de parking van een zweefvliegveld, op parkeerplaatsen bij de start van rondwandelingen enz. Corona proof. Op Terschelling zijn geen camperplekken en staan we op “onze” camping.
Het is ons opgevallen dat veel Fransen het mondkapje voldoende beschermend vonden. Men knuffelde elkaar gewoon, stond tegen elkaar aan en zat in het weekend in een bomvol restaurant. De Duitsers waren veel strenger in het naleven van de regels.
Een raar reisseizoen met nieuwe kansen en vooral veel beperkingen. Toch ook een seizoen waar de angst steeds aanwezig was. Wij hopen van ganser harte dat het een eenmalige ervaring is en dat we volgend seizoen weer met een groep camperaars een mooie reis mogen en kunnen maken.
Fred en Alice
